Sami Kılıç’la 1997’den beri ara sıra görüşürdük. Ankara orman işletme müdürüydü sonra yine Ankara’da bölge müdür yardımcılığı yaptı. Sanırım 2008 başlarıydı, kekik çayı içip sohbet ederken Bayburt’ta donmuş bir kurdun ayakta öldüğünden bahsetti. Onu epey etkilemiş; bunu bir iki kere tekrar etti.
Birkaç hafta sonra Beştepe kampüsündeki camide bir cuma namazında Sami Kılıç’ı gördüm. Cemaatin çoğu rahat otururken o dizlerinin üzerinde dik duruyordu. Onu bir süre izledim. Namaz kılınana kadar uzun bir zaman öylece durdu. O günden sonra uzun zaman görmedim sonra vefat haberini aldım. Allah rahmet eylesin. Bir gün bu hakikatli adamın Mucur’a bağlı Yeşilyurt köyündeki kabrini ziyaret etmeyi isterim.